در حضرت کریم تمنا چه حاجتست؟

* و رحمتم همه چیز را در برگرفته است/اعراف-156

++برداشت آزاد(یا من ارجوه لکل خیر)

+دوستت دارم خدا:)

باز هم دوباره فرصتمان داده ای. که باز پیش از ما، تو دست به سوی مان کشانده ای. که مثل همه ی روزهای عمرمان آنکه امید هر خیری است تو باشی.

که تمام رحمتت را باز نصیبمان کنی. که حتی خودت امانِ مان دهی به مهربانی ات و در سایه سار رحمانیتت هراسی نباشد از خشم تو هرچند شرها و شَرَرها افروخته باشیم و باز مهربانی نگاهت، آرام کند تلاطم دل های زنگار گرفته را.

 که به چون ران ملخی یا پای موری در پیشگاه سلیمان، باران عطایا بر سرمان بباری.درهای رحمت آسمان ها و زمینت را بر همگان بگشایی و بدهی هر که تو را خوانَد و نخوانَد که همه را نصیبی است از بارگاه فضل تو. و چه عجیب که حتی می بخشایی و می دهی آن که تو را نشناخت و نشناسد. آری، بلند است بام مهربانی ات. شعاع مهربانی ات عالم را فراگرفته است که خود گفته ای: *و رحمتی وسعت کل شیء.

کریمی و پایانی نیست کرامتت را. و چه جای حیاست از خواستن، آنجا که تو بار عام داده ای و از کریم چه باید خواست جز هرچه خیر و خوبی است. که اوست سرچشمه ی هر خیر. و مگر می شود خیر را بخواهی و بخوانی و از تو نگرداند هرچه بلا را. که چون دهد کامل دهد و نقصی نیست عطایش را.

چه نشسته ای رفیق؟!بشتاب!دست هایت را بلند کن.بخوان! بخوان او را که بزرگ است و کرامت شایسته ی او. بخوان او را که کلید دار خزائن آسمان ها و زمین است. که جز به فضل و رحمتش امید رهایی نیست.

آری بخوان! که لحظه ها در گذرند.